Bu eğiticide, örnekler yardımıyla işlevlere argüman olarak adresleri ve işaretçileri aktarmayı öğreneceksiniz.
C programlamada, adresleri fonksiyonlara argüman olarak geçirmek de mümkündür.
Fonksiyon tanımında bu adresleri kabul etmek için işaretçiler kullanabiliriz. Bunun nedeni, adresleri saklamak için işaretçilerin kullanılmasıdır. Bir örnek alalım:
Örnek: Adresleri İşlevlere Aktarma
#include void swap(int *n1, int *n2); int main() ( int num1 = 5, num2 = 10; // address of num1 and num2 is passed swap( &num1, &num2); printf("num1 = %d", num1); printf("num2 = %d", num2); return 0; ) void swap(int* n1, int* n2) ( int temp; temp = *n1; *n1 = *n2; *n2 = temp; )
Programı çalıştırdığınızda, çıktı:
num1 = 10 num2 = 5
Num1 ve num2'nin adresleri swap()
kullanılarak işleve geçirilir swap(&num1, &num2);
.
N1 ve n2 işaretçileri, fonksiyon tanımında bu argümanları kabul eder.
void swap(int* n1, int* n2) (… )
swap()
İşlev içinde * n1 ve * n2 değiştirildiğinde , main () işlevinin içindeki num1 ve num2 de değişir.
swap()
İşlevin içinde *n1
ve *n2
değiştirildi. Dolayısıyla, num1 ve num2 de değiştirilir.
swap()
Hiçbir şey iade etmediğine dikkat edin ; dönüş türü void
.
Örnek 2: İşaretçileri İşlevlere Aktarma
#include void addOne(int* ptr) ( (*ptr)++; // adding 1 to *ptr ) int main() ( int* p, i = 10; p = &i; addOne(p); printf("%d", *p); // 11 return 0; )
Burada, p, 'de saklanan değer *p
başlangıçta 10'dur.
Daha sonra p işaretçisini addOne()
işleve geçirdik. Ptr işaretçisi bu adresi addOne()
işlevde alır.
Fonksiyonun içinde, ptr'de saklanan değeri 1 kullanarak artırdık (*ptr)++;
. Ptr ve p işaretçilerinin her ikisi de aynı adrese sahip olduğundan, *p
iç main()
kısım da 11'dir.